เรียนรู้เพื่ออยู่รอด

    

          ขณะที่ดูข่าวคราวแผ่นดินไหวที่เมืองคุมาโมโตะ ประเทศญี่ปุ่น ก็จะได้เห็นข่าวถึงความมีระเบียบวินัยของคนญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็นโซนที่พักพิงชั่วคราวที่จัดไว้อย่างเป็นระเบียบ และการเข้าคิวเพื่อรอรับการช่วยเหลือในด้านต่างๆ ทำให้เป็นที่น่าประทับใจต่อผู้ที่พบเห็นยิ่งนัก

          เรื่องวินัยนี้คนญี่ปุ่นได้รับการปลูกฝังกันตั้งแต่เด็กตัวเล็กๆ และได้รับการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น จนฝังลึกลงไปกลายเป็นส่วนหนึ่งในวัฒนธรรมของคนที่นั่น โดยทุกคนต่างทราบถึงความสำคัญของระเบียบและวินัย ส่วนหนึ่งอาจด้วยเพราะประเทศญี่ปุ่นต้องประสบพบเจอกับปัญหาแผ่นดินไหวมาโดยตลอด

          ตอนที่ได้ไปเที่ยวยังเมืองคุมาโมโตะเพื่อเยี่ยมชมปราสาทของที่นี่ ในระหว่างการเดินทางที่ต้องนั่งรถไฟชิงกันเซ็ง โดยนั่งจากสถานีฮากาตะ จากเมืองฟุกุโอกะ มาลงที่สถานีคุมาโมโตะ แล้วต่อด้วยการขึ้นรถรางเพื่อไปชมความงามภายในตัวปราสาท

          ระหว่างทางที่ไปจะได้พบเห็นเด็กญี่ปุ่นตัวเล็กๆ ที่พ่อแม่ผู้ปกครองพาไปเที่ยวจะเดินด้วยตัวเอง ยกเว้นเด็กที่ยังเล็กอยู่จริงๆ ถึงจะมีพ่อแม่คอยอุ้มให้ ไม่ว่าระยะทางใกล้ไกลแค่ไหน ก็จะให้เด็กเดินด้วยตัวเอง และแทบไม่เห็นเด็กญี่ปุ่นร้องไห้งอแงระหว่างทางเลยแม้แต่คนเดียว

          จนมาค้นคว้าหาข้อมูลเพิ่มเติมในอินเตอร์เน็ตถึงได้รู้ว่า คนญี่ปุ่นนั้นสอนให้ลูกตัวเองตั้งแต่เป็นเด็กตัวเล็กๆ ให้เดินทางไปยังสถานที่ต่างๆ ได้ด้วยตนเอง โดยไม่ต้องพึ่งพาอาศัยผู้ใหญ่ ให้เด็กน้อย ได้รู้จักการเรียนรู้ และการแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน และต้องเดินทางไปโรงเรียนตั้งแต่วันแรกทีเริ่มเข้าเรียนในชั้นประถม

          ซึ่งตรงจุดนี้ที่แตกต่างจากบ้านเราอย่างมาก แต่แน่นอนว่าต้องทำความเข้าใจอย่างหนึ่งว่า คนญี่ปุ่นมีความเป็นจิตสาธารณะสูงและประเทศญี่ปุ่นเองก็มีความปลอดภัยสูงกว่าบ้านเราอย่างมาก การเดินทางไปไหนมาไหนก็ไม่อันตรายต่อเด็กเท่าไหร่นัก

          เพียงแต่อยากให้ผู้ปกครองคนไทยได้สอนให้ลูกรู้จักการเรียนรู้ และแก้ไขปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันด้วยตัวเองบ้าง อย่าเลี้ยงลูกให้เป็นเจ้าชายเจ้าหญิงมากจนเกินไปนัก เพราะแน่นอนว่าพอเด็กโตขึ้น เด็กจะรู้ว่าโลกในความเป็นจริงใบนี้ช่างแตกต่างกับโลกแฟนตาซีเสียเหลือเกิน

         หากเกิดอะไรขึ้นมาโดยไม่คาดคิด อย่างน้อยเด็กยังมีภูมิคุ้มกันในระดับหนึ่ง ที่สามารถคิดแก้ไขปัญหาได้ด้วยตัวเอง ในยามที่พ่อแม่ผู้ปกครองไม่อยู่ด้วย เช่นในโรงเรียน เพราะแน่นอนว่าพ่อแม่ผู้ปกครองคงไม่สามารถอยู่กับลูกได้ตลอด 24 ชั่วโมง

         โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวัยรุ่นที่สภาพสังคมแวดล้อมเต็มไปด้วยสิ่งปนเปื้อนไม่ดีทั้งหลาย ที่อาจเข้ามาใกล้เด็กเมื่อไหร่ก็ได้ โดยที่พ่อแม่ผู้ปกครองไม่มีทางรู้ตัวล่วงหน้า ยิ่งควรปลูกฝังให้เด็กมีภูมิคุ้มกันที่เข้มแข็งมากกว่าปกติ เด็กจะได้คิดได้ว่า อะไรควร อะไรไม่ควร ทั้งนี้เพื่อความปลอดภัยของตัวเด็กเอง

______________________________________
หากใครมีบล๊อกที่ blogspot สามารถแอดกันมาได้ที่นี่ค่ะ
https://aorangel.blogspot.com/
***รับดูแลเพจแอดมิน ทางด้าน marketing content
เขียนบทความพร้อมภาพประกอบ email: aorpaka@gmail.com***