ยินดีที่ไม่รู้จัก
“มั่นใจว่าคนไทยเกินล้านคนต้องเคยมีปัญหากับแท็กซี่” เอิ่มมม อันนี้คือหัวข้อเรื่องวันนี้นะคะ ไม่ใช่ชื่อแอนตี้เพจในเฟซแต่ประการใดนะคะ ;)
สงสัยว่าทำไมส่วนใหญ่ (ขอเน้นนะว่าส่วนใหญ่ ไม่ใช่ทุกคนนะคะ) คนขับรถแท็กซี่บ้านเราถึงมีมารยาทในการขับรถที่แย่ นึกอยากจะจอดตรงไหนก็จอดโดยไม่หลบเข้าข้างทางเวลาที่ผู้โดยสารโบกรถ อันนี้คาดว่าเป็นพฤติกรรมเลียนแบบคนขับรถเมล์และรถสองแถวที่บ้านเรา
นึกอยากจะปาดซ้ายปาดขวา เปลี่ยนเลนไปมา ทั้งที่หากไปแบบไม่เปลี่ยนเลน อาจถึงไวกว่า และที่เด็ดสุดคือทำตัวเป็นพี่กั๊ก กั๊กได้ทุกเลนที่พี่ไป อยู่เลนขวาพี่กั๊กซ้าย อยู่เลนซ้ายพี่กั๊กขวา ทำให้แม้แต่มอเตอร์ไซต์ยังใช้ทางไม่ได้ ต้องขับอ้อมรถพี่พร้อมกับหันหน้ามามองและทำปากขมุบขมิบ
และยิ่งไปกว่านั้นมารยาทในการพูดกับผู้โดยสาร บ่นได้ทุกเรื่อง บ่นได้ทุกสี่แยก เคยเจอบางคันที่นั่งอยู่ในแท็กซี่เพียงแค่ห้านาที ก็อยากจะเอ่ยปากออกไปว่า พี่คะ ขอลงตรงนี้เลยละกันนะคะ ทนฟังพี่ต่อไปไม่ไหวแล้ว แต่ก็กระไรอยู่เพราะหาแท็กซี่สมัยนี้ที่เรียกแล้วบอกว่าไปนี่ ช่างหาได้ยากยิ่งประหนึ่งไอติมกูลิโกะยังไงยังงั้น
หนักไปกว่านั้นแท็กซี่บางคันก็ยกตำแหน่งดีเจให้เป็นพี่อ้อยพี่ฉอดไปโดยปริยาย นั่งปุ๊ป ก็เล่าปัญหาชีวิตครอบครัว ทะเลาะกับแฟน แฟนไปมีกิ๊ก ตัวเองไปมีกิ๊กแล้วแฟนจับได้ เล่าแบบโดยละเอียดยิบ เผลอตัวตามนี่นึกว่าตัวเองกำลังนั่งจัดรายการคลับฟรายเดย์อยู่ (ถามสักคำหรือยังว่าอยากรู้บ้างมั้ยอะ)
นึกถึงเรื่องแท็กซี่ขี้บ่นนี่ ก็ทำให้นึกขึ้นได้ว่า จริงๆแล้ว ว่า เวลาเรานั่งแท็กซี่เราไม่ควรต้องเสียตังค์ค่าโดยสารนะ แต่พี่แท็กซี่ควรเสียตังค์ให้พวกเรามากกว่า ที่ต้องทนนั่งฟังพวกพี่บ่นกัน ถือเป็นการบำบัดจิตลดความเครียดให้กับพวกพี่ได้ทางหนึ่ง
ดูอย่างเมืองนอกสิ ค่ารักษากับนักบำบัดจิตวิทยาคิดเป็นรายชั่วโมง แพงเสียยิ่งกว่าอะไร อันนี้พวกเราคิดราคาคนไทยแบบกันเอง ขอแค่ให้นั่งรถฟรีแทนละกันนะคะ :)
______________________________________
หากใครมีบล๊อกที่ blogspot สามารถแอดกันมาได้ที่นี่ค่ะ
https://aorangel.blogspot.com/
***รับดูแลเพจแอดมิน ทางด้าน marketing content
เขียนบทความพร้อมภาพประกอบ email: aorpaka@gmail.com***
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น