วันเสาร์ที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2559
ผู้ชายกับของรักของสะสม ภาคพิเศษ
หลังจากที่เมื่อวานได้เขียนเกี่ยวกับเรื่อง ผู้ชายกับของรักของสะสมแล้ว ทำให้คิดถึงแฟนพี่ทีทำงานด้วยกันคนนึง แฟนพี่เค้าเป็นผู้ชายที่รักรถมากถึงมากที่สุดเท่าที่เคยได้ยินได้ฟังมา
เรื่องที่พี่แกเล่าให้ฟังตอนไปกินข้างกลางวันด้วยกัน แต่ละเรื่องทำเอาน้ำตาเล็ดในความฮาของพี่แก แต่ละเรื่องเด็ดๆทั้งนั้น เลยต้องขออนุญาตพี่แก เพื่อเอามาเล่าให้ฟังกันตรงนี้
เวลาที่พี่แกขับรถออกนอกบ้านเสร็จธุระเมื่อไหร่ เมื่อกลับมาถึงบ้าน อันดับแรกที่ต้องทำ คือกลับมาล้างรถ เช็ดรถทุกครั้ง และทำเช่นนั้นทุกๆวัน
วันวันนึงแฟนพี่แกสามารถใช้เวลาอยู่กับรถได้วันละหลายชั่วโมง โดยไม่ได้คุยกับใครแม้แต่กับตัวแฟนพี่เค้าเอง
จนในบางวันพี่เค้าพยายามตามหาตัวแฟนแกเองภายในบ้าน เดินขึ้น เดินลง หลายรอบ แต่ก็ไม่เห็น แวะไปดูที่รถก็ไม่เห็น ไปดูหน้าบ้านก็ยังไม่เห็น
จนกระทั่งเอะใจ เดินกลับไปที่รถอีกที แล้วก้มลงดู ถึงจะได้เห็นว่า ตัวแฟนพี่แกอยู่ใต้ท้องรถ เห็นแต่เท้าที่โผล่ออกมาเพียงสองข้างเท่านั้น
ช่วงที่น้ำท่วมกรุงเทพใหญ่ แน่นอนว่าสิ่งที่พี่เค้าคิดถึงเป็นอันดับแรกคือ การซื้อถุงพลาสติกขนาดใหญ่เพื่อกันรถไม่ให้ถูกน้ำท่วม
แล้วในบางวันที่พี่เค้าเห็นยุงบินเข้ามาในรถหลายตัวด้วยกัน สิ่งที่พี่เค้าคิดถึงเป็นอันดับแรกคือ การซื้อผ้ามุ้งผืนใหญ่ๆเพื่อกันยุงไม่ให้มาวางไข่ในรถ
เวลาขับรถแล้วแมลงบินผ่าน แมลงยังร่วงตกลงมาตายที่พื้น เพราะความที่ฝากระโปรงพี่แกสุดจะลื่นนนน ด้วยความมัน และเงางามมาก
รถข้าใครอย่าแตะ แม้แต่แฟนพี่แกเดินผ่านแล้วมือไปแตะฝากระโปรงเข้าโดยบังเอิญ พี่แกต้องรีบวิ่งกลับไปดูว่า เป็นรอยฝ่ามือมากน้อยเพียงไร
รักรถ เช็ดรถ ขัดรถ ขัดทุกซอกทุกมุม ขัดยิ่งกว่าขัดห้องน้ำ เรียกได้ว่า ความรักรถของพี่แกนั้นอยู่ในทุกอณูและขุมขน
จนทำให้เวลาแกขับรถไปจอดที่ไหน สิ่งที่มักจะได้พบได้เจอคือ พนักงานรักษาความปลอดภัยจะต้องขอมาลูบๆคลำๆฝากระโปรง คงต้องการพิสูจน์ถึงความมัน ความเงางามของตัวรถ
กับอีกสิ่งที่มักจะต้องได้พบเจอคือ นามบัตรเสียบเอาไว้ตรงที่ปัดน้ำฝนหน้ากระโปรงรถ ประมาณว่าหากสนใจขายรถเมื่อใด ติดต่อได้ทันที เพราะเห็นสภาพรถแล้ว ต้องได้ราคาดีอย่างแน่นอน
นี่ล่ะเรื่องราวของผู้ชายธรรมดาๆคนนึง ที่มีความรักรถในแบบฉบับที่ช่างไม่ธรรมดาเอาเสียเลย!
______________________________________
หากใครมีบล๊อกที่ blogspot สามารถแอดกันมาได้ที่นี่ค่ะ
https://aorangel.blogspot.com/
***รับดูแลเพจแอดมิน ทางด้าน marketing content
เขียนบทความพร้อมภาพประกอบ email: aorpaka@gmail.com***
ป้ายกำกับ:
บอกเล่าเก้าสิบ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
บอกได้คำเดียวว่า เวอร์สส สุดๆ
ตอบลบมีอินเนอร์อย่างแรงกับเรื่องนี้ 5555555+
ลบ